7. Eieren voor je geld krijgen
Woensdag 1 mei, 2024
Ook hier in Roemenië is het meivakantie. En terwijl we anderhalve week geleden nog een nacht met strobalen in de weer zijn geweest, om de fruitbomen te beschermen tegen de vorst, is het nu zomers warm (we.. ik moet toegeven: Adorján was die nacht alleen aan het werk buiten).
Gisteren (dinsdag) ging ik met de kinderen en schoonmoeder naar de markt, we kochten bloemen voor in de tuin, bezochten Adorján die aan het verkopen was en gingen (na een bezoekje aan mijn favoriete tweedehandswinkeltje) weer op huis aan.
Op de hoofdweg moesten we helaas een paar auto’s passeren die er – na de botsing die eerder plaatsvond, toen wij nog thuis waren- er niet best uit zagen. Jaren heeft men hier gewacht op vernieuwde wegen, maar nu die wegen allemaal opnieuw geasfalteerd zijn, zien we ook steeds vaker ongelukken gebeuren! Mensen rijden hier alsof ze zich op een parcours van F1 begeven. En dan moet je bedenken dat de meeste wegen dwars door de dorpen heen gaan, dat waren vroeger immers de weggetjes (en voor sommigen nog steeds) waar men met paard en wagen over ging. Oppassen geblazen dus, het blijft uitkijken en vooral goed afstand houden.
Thuis begint onze plek er steeds meer uit te zien als een gezellig huis. Ik maakte een paar bloembakken van resthout, zaaide hier en daar wat bloemenmengsels. We blijven opruimen en opruimen (conclusie blijft: áls je met een volle vrachtwagen gaat verhuizen, heb je gewoon te veel spullen mee 😉). Het oogt langzaamaan netter, het heerst wat meer rust, minder chaos, ook bij onszelf gelukkig!
Adorján en zijn moeder zijn vooral druk in de tunnel. De spinazie gaat er nu echt uit. We hebben dit jaar meer dan 60 kg spinazie geoogst, nu moeten we plek maken voor de tomatenplantjes. We zijn geloof ik een van de laatsten in de regio die de tomaten in de grond doet. We waren een beetje laat dit jaar. Of het te laat is? Dat zien we wel met oogsten later dit jaar!
De hulp van o.a. schoonmoeder (en af en toe personeel) doet ons goed, zo kunnen we meer meters maken. Personeel wordt uiteraard uitbetaald in geld (met af en toe wat koeken of groenten als extraatje) en schoonmoeders… die krijgt eieren i.p.v. geld! Dagelijks rapen we minimaal 5 eieren, en 35 eieren per week.. dat eten we niet.
Verder is het vooral een drukke gezellige dierenbende. We hebben ondertussen 3 geiten (2 geiten en een bok), nog de kippen van vorig jaar, twee groepen kuikens met een leeftijdsverschil van een paar weken, eendjes, vleeskuikens, honden, katten, twee kittens en als we het goed gezien hebben.. komen er nog meer kittens aan. (Iemand nog interesse in een schattig katje? Kom maar halen! 😊 ).
De focus op de bakkerij, geeft ons volle weken, maar ook meer stabiliteit. Nu hebben we een weekje iets meer rust (geen markt aankomend weekend), maar soms hebben we dagen dat er twee markten tegelijk zijn. Van vaste gestructureerde weken in NL, naar volledig verschillende weken -zelfs dagen- in RO, het is ondertussen voor ons het nieuwe normaal.
En nu moet ik even motivatie zoeken. Het mooie weer lokt me dagelijks, het huishouden iets minder. En daar ga ik me vandaag even overheen zetten: Poetsen maar! Ik zal straks ons jongste personeel (de kids) ook even vragen te helpen uiteraard. Poetsdoek of stofzuigen: iedereen helpt maar even mee, dan is het zo klaar!
Gisteren (dinsdag) ging ik met de kinderen en schoonmoeder naar de markt, we kochten bloemen voor in de tuin, bezochten Adorján die aan het verkopen was en gingen (na een bezoekje aan mijn favoriete tweedehandswinkeltje) weer op huis aan.
Op de hoofdweg moesten we helaas een paar auto’s passeren die er – na de botsing die eerder plaatsvond, toen wij nog thuis waren- er niet best uit zagen. Jaren heeft men hier gewacht op vernieuwde wegen, maar nu die wegen allemaal opnieuw geasfalteerd zijn, zien we ook steeds vaker ongelukken gebeuren! Mensen rijden hier alsof ze zich op een parcours van F1 begeven. En dan moet je bedenken dat de meeste wegen dwars door de dorpen heen gaan, dat waren vroeger immers de weggetjes (en voor sommigen nog steeds) waar men met paard en wagen over ging. Oppassen geblazen dus, het blijft uitkijken en vooral goed afstand houden.
Thuis begint onze plek er steeds meer uit te zien als een gezellig huis. Ik maakte een paar bloembakken van resthout, zaaide hier en daar wat bloemenmengsels. We blijven opruimen en opruimen (conclusie blijft: áls je met een volle vrachtwagen gaat verhuizen, heb je gewoon te veel spullen mee 😉). Het oogt langzaamaan netter, het heerst wat meer rust, minder chaos, ook bij onszelf gelukkig!
Adorján en zijn moeder zijn vooral druk in de tunnel. De spinazie gaat er nu echt uit. We hebben dit jaar meer dan 60 kg spinazie geoogst, nu moeten we plek maken voor de tomatenplantjes. We zijn geloof ik een van de laatsten in de regio die de tomaten in de grond doet. We waren een beetje laat dit jaar. Of het te laat is? Dat zien we wel met oogsten later dit jaar!
De hulp van o.a. schoonmoeder (en af en toe personeel) doet ons goed, zo kunnen we meer meters maken. Personeel wordt uiteraard uitbetaald in geld (met af en toe wat koeken of groenten als extraatje) en schoonmoeders… die krijgt eieren i.p.v. geld! Dagelijks rapen we minimaal 5 eieren, en 35 eieren per week.. dat eten we niet.
Verder is het vooral een drukke gezellige dierenbende. We hebben ondertussen 3 geiten (2 geiten en een bok), nog de kippen van vorig jaar, twee groepen kuikens met een leeftijdsverschil van een paar weken, eendjes, vleeskuikens, honden, katten, twee kittens en als we het goed gezien hebben.. komen er nog meer kittens aan. (Iemand nog interesse in een schattig katje? Kom maar halen! 😊 ).
De focus op de bakkerij, geeft ons volle weken, maar ook meer stabiliteit. Nu hebben we een weekje iets meer rust (geen markt aankomend weekend), maar soms hebben we dagen dat er twee markten tegelijk zijn. Van vaste gestructureerde weken in NL, naar volledig verschillende weken -zelfs dagen- in RO, het is ondertussen voor ons het nieuwe normaal.
En nu moet ik even motivatie zoeken. Het mooie weer lokt me dagelijks, het huishouden iets minder. En daar ga ik me vandaag even overheen zetten: Poetsen maar! Ik zal straks ons jongste personeel (de kids) ook even vragen te helpen uiteraard. Poetsdoek of stofzuigen: iedereen helpt maar even mee, dan is het zo klaar!