9. Omdenken maar!
Dinsdag 7 juni
Het is 6 uur Roemeense tijd. De tomaten, komkommers, paprika en aubergine zijn voorzien van water in onze folietunnel, de kippen lopen buiten en.. Jawel: ook onze kuikens heb ik net naar hun buitenverblijf gebracht. Tegen alle verwachtingen in, kwamen de eieren waar ik de vorige maand over schreef toch uit! Onze leenkippen, hadden na een week of twee geen zin meer om te broeden. Waarschijnlijk eigen schuld, want met een nieuwsgierige hond en twee “ietwat” luidruchtige kids, zijn een stel broedkippen al gauw van slag. Wij zijn toen naar de markt gegaan om een broedmachine te kopen, ondanks dat de eieren al wel wat koud aanvoelden. Maar geduld loont.. Waar de kuikens normaal gesproken na 3 weken uitkomen, deden ze er bij ons een paar dagen langer over. 19 eigenwijze, vrolijke kuikens hebben we nu (alhoewel ik eigenlijk niet weet hoe je kan zien of een kuiken vrolijk is, wij worden er in elk geval vrolijk van!)
Adorján is overigens nu net naar de markt vertrokken. Om te verkopen! En voor je nu jubelend denkt “wauw de eerste groenten zijn dus al klaar?!” daar kan ik je vertellen dat Adorján daar juist niet mee op de markt staat. Een paar weken geleden kwamen we zelf tot de conclusie dat het even anders moet allemaal. Onze auto stond bij de garage en moest gerepareerd worden en zo hebben we de afgelopen maanden best veel onvoorziene kosten gehad. En oké.. Mezelf in de spiegel aankijkend: misschien hadden we dit hele bedrijfsplan en emigratie vooraf iets te rooskleurig ingeschat. Een flinke oogst met mooie groente en fruit gaat hem dit jaar in elk geval niet worden! Voordat we alles op orde hebben, gaat gewoon even duren.
Maar we zijn optimisten, houden niet van stilstaan en denken graag vooruit. Adorjáns ouders runnen al jaren een bedrijf waarbij ze traditionele koeken bakken, decoreren en verkopen. Veel van jullie kennen de koeken wel Turta Dulce is de Roemeense naam (gingerbreadkoeken). Dus naast het opzetten van ons eigen bedrijf, zijn we begonnen met het bakken, decoreren en verkopen van de koeken. Nét begonnen hoor: het is dus even opnieuw zoeken naar een ritme in ons dagelijks leven. Maar het geeft ons wel weer meer financiële zekerheid (we motten in de winter toch ook graan kopen om ons eigen brood te bakken 😉). Komt dus goed! Voorlopig in elk geval werk zat op erf Rigo in Palatca.
Mijn ouders zijn afgelopen zondag begonnen aan hun terugreis naar Nederland. Met een gehuurde caravan kwamen ze bij ons (werk)vakantie houden. Superstoer vind ik het, kampeerders zijn het nooit geweest, maar ze wilden heel graag op ons terrein verblijven. Dus hop: kwamen ze gewoon “effekes”. We hebben genoten! De kinderen blij opa en oma weer te zien en samen hebben we vooral veel klussen kunnen oppakken. Naast het klussen, zijn we er ook nog een paar keer op uit geweest hier in de buurt. Een heel blogverhaal ga ik er niet over schrijven, dan hebben ze zelf niets meer te vertellen! Haha. Samen hebben we in elk geval een hele mooie tijd gehad.
De afgeronde klussen, het bezoek van mijn ouders, de conclusie dat het even anders moet. Ik zie het als een afronding van een eerste (hectische, bijzondere en mooie) fase. Van de opstart van ons leven hier, gaan we nu naar een doorstart. Op alle fronten! Gisteren heb ik samen met de juf van Nóra een leuke kinderochtend georganiseerd. Ik heb de kids geschminkt en ze konden turta dulce koeken versieren. Leuk!
“Het kan niet fout gaan, hooguit anders dan verwacht” Op naar meer mooie momenten!
Tot de volgende keer!
Adorján is overigens nu net naar de markt vertrokken. Om te verkopen! En voor je nu jubelend denkt “wauw de eerste groenten zijn dus al klaar?!” daar kan ik je vertellen dat Adorján daar juist niet mee op de markt staat. Een paar weken geleden kwamen we zelf tot de conclusie dat het even anders moet allemaal. Onze auto stond bij de garage en moest gerepareerd worden en zo hebben we de afgelopen maanden best veel onvoorziene kosten gehad. En oké.. Mezelf in de spiegel aankijkend: misschien hadden we dit hele bedrijfsplan en emigratie vooraf iets te rooskleurig ingeschat. Een flinke oogst met mooie groente en fruit gaat hem dit jaar in elk geval niet worden! Voordat we alles op orde hebben, gaat gewoon even duren.
Maar we zijn optimisten, houden niet van stilstaan en denken graag vooruit. Adorjáns ouders runnen al jaren een bedrijf waarbij ze traditionele koeken bakken, decoreren en verkopen. Veel van jullie kennen de koeken wel Turta Dulce is de Roemeense naam (gingerbreadkoeken). Dus naast het opzetten van ons eigen bedrijf, zijn we begonnen met het bakken, decoreren en verkopen van de koeken. Nét begonnen hoor: het is dus even opnieuw zoeken naar een ritme in ons dagelijks leven. Maar het geeft ons wel weer meer financiële zekerheid (we motten in de winter toch ook graan kopen om ons eigen brood te bakken 😉). Komt dus goed! Voorlopig in elk geval werk zat op erf Rigo in Palatca.
Mijn ouders zijn afgelopen zondag begonnen aan hun terugreis naar Nederland. Met een gehuurde caravan kwamen ze bij ons (werk)vakantie houden. Superstoer vind ik het, kampeerders zijn het nooit geweest, maar ze wilden heel graag op ons terrein verblijven. Dus hop: kwamen ze gewoon “effekes”. We hebben genoten! De kinderen blij opa en oma weer te zien en samen hebben we vooral veel klussen kunnen oppakken. Naast het klussen, zijn we er ook nog een paar keer op uit geweest hier in de buurt. Een heel blogverhaal ga ik er niet over schrijven, dan hebben ze zelf niets meer te vertellen! Haha. Samen hebben we in elk geval een hele mooie tijd gehad.
De afgeronde klussen, het bezoek van mijn ouders, de conclusie dat het even anders moet. Ik zie het als een afronding van een eerste (hectische, bijzondere en mooie) fase. Van de opstart van ons leven hier, gaan we nu naar een doorstart. Op alle fronten! Gisteren heb ik samen met de juf van Nóra een leuke kinderochtend georganiseerd. Ik heb de kids geschminkt en ze konden turta dulce koeken versieren. Leuk!
“Het kan niet fout gaan, hooguit anders dan verwacht” Op naar meer mooie momenten!
Tot de volgende keer!